tawa jan Marcel Proust (pini ala nanpa tu wan)

The son of well-to-do parents who, whether out of talent or weakness, chooses a so-called intellectual occupation as an artist or scholar, has special difficulties with those who bear the distasteful title of colleagues.

tan sona anu wawa ala la, mije lili pi mama tu suli li kama wile pali sona la, pali li sona sona anu musi sona. nimi pi jan pali sama la, jan mute li nimi e nimi jaki ni. mije lili ni li jo e utala nasa tan jan mute ale ona. jan mute ni li nimi e nimi jaki ni: jan pali sama.

It is not merely that his independence is envied, that the seriousness of his intentions is doubted and that he is presumed to be a secret envoy of the established powers.

meli lili la, jan pali sama li wile ike e ni: ona li ken pali ale. taso, ni li ale ala. jan pali sama li pilin ala ni: wile ona li wawa. jan pali sama li pilin e ni: ona li jan toki len pi lawa suli lon ma lawa suli pi sin ala.

Such mistrust is borne out of resentment, yet would usually find its confirmation.

pilin ike pi jan pona la, ni ona ala ni li mama tan pilin ike tawa pona pi jan sin. taso tenpo mute la, ona li kama lon. 

However the actual resistances lie elsewhere. 

taso, wawa awen lon a li lon ma ante.

The occupation with intellectual [geistigen] things has meanwhile become “practical,” a business with a strict division of labor, with branches and numerus clausus [Latin: restricted entry].

tenpo sama la, pali tawa ijo sona li pini kama "pona". pali ni pi esun sama ni li kulupu ike a e jan pali kepeken kulupu insa mute kepeken open pi ken ala.

Those who are materially independent, who choose out of repugnance towards the shame of earning money, are not inclined to recognize this. 

jan li wile ala e mani li wile ala a e mani pi pali ona la, ona li ken sona ala e pali sona sin ni.

For this he is punished. 

ni la, ona li pakala tawa kulupu tan jan ante.

He is no “professional” [in English in original], ranks in the hierarchy of competitors as a dilettante, regardless of how much he knows about his subject, and must, if he wishes to pursue a career, display a professional tunnel vision even narrower than that of the most narrow-minded expert.

jan sona ni la, ona li "professional" ala li nanpa lon nasin. nasin li ni: kulupu li jo e jan utala sewi e jan utala anpa. nasin ni la jan ante li lukin e nasin ni nanpa ona. jan ante li toki e ni: ona li nanpa jan utala ala anpa ike. jan ante ni li sona e ni: ona li sona mute a e sona ona. jan ante ni li awen nanpa sama anpa ona. kin la, ona li wile kama e jan sona la, ona o lukin taso lon sona ona. ona li nanpa anpa taso lukin lili mute. tawa jan sona nanpa lukin lili li lukin taso lili pi sona lukin taso.

The suspension of the division of labor to which he is driven, and which the economic state of affairs allows him, within certain limits, to realize, is considered especially scandalous: this betrays the aversion to sanction the hustle and bustle dictated by society, and high and mighty competence does not permit such idiosyncrasies. 

sijelo mani ona li pona li ken lili la ona li wile e awen ala pi jan pali kulupu. lukin ni tawa tan jan ante la ona li ike a. ni li wile ala lawa e nasin kulupu ale. ona li ike tawa wile ala pakala tan ni. pali sona sewi wawa li ken ala e wan nasin pali ni.

The departmentalization of the Spirit [Geist] is a means of abolishing such there, where it is not ex officio or contractually obligated.

ma li toki ala e ni: o pali tan nanpa lon kulupu lon, nanpa e ni o pali tan lipu lawa e ni: la, ona li pakala e kon jan kepeken kulupu kulupu mute e ni.

It does its work all the more surely, as those who continually reject the division of labor – if only in the sense that they enjoy their work – reveal, by this selfsame measure, their vulnerabilities, which are inseparable from the moments of their superiority.

ona li pali pakala a tan jan ante. jan ni li ken ala jan pali kulupu jan pali li ken ala tawa ona. ken ala la, tan pali li pona tawa ona. nasin sama la, ona li len ala e jan wawa ala ona. ni li linja e tenpo mute ona pi nanpa suli.

Thus is the social order [Ordnung] assured: this one must play along, because one could not otherwise live, and that one, who could indeed live, is kept outside, because they don’t want to play along.

tan la, nanpa pi kulupu jan li lon a. jan o musi lon nasin tan ni: ante la jan li ken ala lon li awen lon insa ala tan ona li musi ala lon nasin.

It is as if the class which the independent intellectual deserted from revenges itself, by forcibly pushing through its demands precisely where the deserter sought refuge.

lon la, ona li sama e ni: ike la, jan sona pi ken ale lawa ala li weka e kulupu. kulupu ni li pakala ona sama tan ona li tawa wawa e wile ike ona lon ma. ma pini ni la jan weka li wile tawa e ni li wile awen lon ni.

Minima Moralia Part One by Theodor Adorno